Ακολουθώντας το χρήμα(following the money!)

use the google translate right up column and read!

Κύρια φροντίδα της Fed, είναι η στήριξη της αμερικανικής απασχόλησης. Επομένως, η διατήρηση του πληθωρισμού σε αποδεκτά επίπεδα. Για την επίτευξη των στόχων της, η κεντρική τράπεζα χρησιμοποιεί διάφορα εργαλεία όπως, για παράδειγμα, την αγορά και πώληση ομολόγων. Οι ενέργειες της αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την αυξομείωση των αποθεμάτων της σε δολάρια.

Στη συνέχεια, διοχετεύει τα αποθέματα αυτά στην «αγορά», δια μέσου των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες αποτελούν ουσιαστικά τους διαμεσολαβητές της «αγοράς». Ο ρόλος των εμπορικών τραπεζών, ως δανειστές, είναι να επιλέγουν (μετά από εκτενή έλεγχο) τους υποψηφίους δανειολήπτες των χρημάτων, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για την τόνωση της ανάπτυξης.

Ως εδώ, όλα καλά. Η θεωρία εξηγεί τον σκοπό τον τραπεζών και δικαιολογεί την ύπαρξη τους, ως βασικό κομμάτι μιας οικονομίας. Αρκεί φυσικά τα χρήματα να ακολουθούν πράγματι την παραπάνω ροή, με τελικό αποδέκτη τον (πραγματικό) επιχειρηματία.

.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΟΥ QE 2

Στη βάση των παραπάνω, όταν η FED επιθυμεί να στηρίξει την αμερικανική οικονομία, τονώνοντας την ανάπτυξη και, κατ’ επέκταση, αυξάνοντας την απασχόληση (εκτελώντας έτσι τον ρόλο της), επιλέγει να κάνει χρήση των εργαλείων που της επιτρέπουν να αυξήσει τα χρηματικά της αποθέματα – έτσι ώστε να μπορεί εν συνεχεία να διοχετεύσει αυτά τα χρήματα στην αγορά (δια μέσου των τραπεζών).

Όταν λοιπόν άρχισε να λειτουργεί το QE 2 (Quantitative easing), όταν δηλαδή «τύπωνε» χρήματα και τα δάνειζε στις τράπεζες, το φυσιολογικό θα ήταν τα χρηματικά αποθέματα των αμερικανικών τραπεζών να αυξάνονται με ρυθμό αντίστοιχο της  αύξησης του ισολογισμού της FED. Προς δυσανασχέτηση πολλών αμερικανών αναλυτών, τα πράγματα δεν έγιναν έτσι.

Αναλυτικότερα, το Νοέμβριο του 2010, με την πραγματοποίηση του QE 2, τα αποθέματα της Fed (άνοδος του παθητικού) αυξήθηκαν κατά $630 δις (μέσα στο διάστημα Νοέμβριος 2010 – Απρίλιος 2011), όπως φαίνεται από το διάγραμμα παρακάτω. Την περίοδο αυτή, η Ευρώπη είχε βυθιστεί στην κρίση χρέους, με πολλές Ευρωπαϊκές Τράπεζες που έχουν παρουσία στην Αμερική, να αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα ρευστότητας.

 .

QE 2: Νοέμβριος 2010 – Απρίλιος 2011 (αύξηση των αποθεμάτων της FEDκατά $630 δολάρια).
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.

Ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες με τα μεγαλύτερα προβλήματα, ήταν και η βέλγικη Dexia. Με παρουσία στην Αμερική, ήταν ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες που λάβαινε τη μεγαλύτερη στήριξη από τη Fed.

Το αξιοπερίεργο φυσικά δεν είναι αυτό, αλλά το γεγονός πως δεν ήταν η μόνη που έλαβε σημαντική στήριξη με το QE 2. Για την ακρίβεια, οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν εκείνες που επωφελήθηκαν περισσότερο, αντί οι αμερικάνικες! Αυτό φαίνεται καθαρά στο επόμενο διάγραμμα.

.

Διοχέτευση αποθεματικού χρήματος από τη Fed (QE 2) στις αμερικανικές Τράπεζες (μπλε) και στις ευρωπαϊκές Τράπεζες, με παρουσία στην Αμερική (πορτοκαλί).
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.

Όπως διαπιστώνεται από το παραπάνω διάγραμμα, η Fed φαίνεται να επέλεξε την στήριξη των ευρωπαϊκών Τραπεζών. Εύλογα, ένας Αμερικανός θα αναρωτιόταν προς τι μια τέτοια κίνηση. Δεν υπάρχει αλήθεια η ΕΚΤ για το σκοπό αυτό;

Θεωρητικά τουλάχιστον, η κίνηση αυτή της Fed εξυπηρετεί, παρ’ όλα αυτά (παρά το ότι δηλαδή αντί να προστατευθούν οι τράπεζες της Αμερικής, βοηθήθηκαν οι ξένες), το πρόγραμμα εγχώριας ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας – αφού είτε ξένες, είτε εγχώριες, οι τράπεζες αυτές λειτουργούν στην Αμερική. Κατ’ επέκταση, θα διοχέτευαν τα χρήματα αυτά στην πραγματική οικονομία (δια μέσου δανείων σε επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Αμερική).

Και όμως, τα πράγματα για άλλη μια φορά περιπλέκονται και γεννούν νέες απορίες, επειδή οι ευρωπαϊκές τράπεζες που δέχθηκαν την στήριξη αυτή, στην πλειοψηφία τους, διοχέτευσαν στις δικές τους χώρες τα αποθεματικά, τα κεντρικά καλύτερα αμερικάνικα  χρήματα (αντί να χρηματοδοτήσουν με αυτά επιχειρήσεις αμερικανικών συμφερόντων). Η εγχώρια ανάπτυξη δηλαδή δεν προωθήθηκε.

Και σαν να μην ήταν ήδη αρκετά περίεργα τα παραπάνω, η ισοτιμία «ευρώ-δολαρίου» επίσης δεν αντέδρασε κατά τον κανόνα – σύμφωνα με τον οποίο, όταν αυξάνεται η ποσότητα χρήματος σε μια αγορά, η ισοτιμία του νομίσματος μειώνεται (λόγω αυξημένης προσφοράς).

Αντίθετα, αντί να υποτιμηθεί το ευρώ έναντι του δολαρίου (φθάνοντας στο 1.10 EURUSD), το ευρώ ισχυροποιήθηκε. Ενώ δηλαδή εισέρευσαν αρκετά δις στην Ευρώπη, αυξάνοντας την προσφορά σε ευρώ, η τιμή αυξήθηκε. Η αιτία που προκλήθηκε αυτή η διαστρέβλωση ήταν το ότι, η όλη διαδικασία έγινε εν αγνοία των αγορών.

 .

ΤΟ QE 3

Το τρίτο πακέτο στήριξης  της Fed (Ιανουάριος 2013 έως και σήμερα), διοχέτευσε και πάλι ένα μεγάλο μερίδιο χρημάτων σε ξένες Τράπεζες, αυξάνοντας τη συνολική στήριξη προς αυτές στα $1.3 τρις. Αυτή τη φορά όμως, η κατανομή ήταν πιο ισορροπημένη, όπως συμπεραίνεται από το διάγραμμα:

.

Πρόγραμμα αύξησης αποθεμάτων της Fed–QE 2, QE 3. Διαφορές μεταξύ του δεύτερου και τρίτου πακέτου στήριξης, όσον αφορά τις αμερικανικές (μπλε) και τις ξένες τράπεζες (πορτοκαλί).
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.

Πρόγραμμα αύξησης αποθεμάτων της Fed–QE 2, QE 3. Διαφορές μεταξύ του δεύτερου και τρίτου πακέτου στήριξης, όσον αφορά τις αμερικανικές (μπλε) και τις ξένες τράπεζες (πορτοκαλί).

Ο μεγάλος προβληματισμός των Αμερικανών πάντως είναι, πως παρ’ όλο που οι διαδικασίες αυτές ουσιαστικά ωφελούν το 0.1% του πληθυσμού της χώρας (δηλ. τους πλουσίους), δεν πρέπει τουλάχιστον αυτοί οι πλούσιοι να είναι αμερικανοί;

article is from mr vasilis viliardos    analyst.gr